>> zupa krem z pora

Zupa na jesienne zło

> pęczek włoszczyzny (bez kapusty)
> 2 duże pory
> pół szklanki mleka
> 3 łyżki mąki
> łyżeczka curry
> parę liści laurowych
> ziele angielskie
> świeża natka pietruszki
> sól pieprz

na grzanki:
> czerstwy chleb
> oliwa

Warzywa myjemy, kroimy byle jak i wrzucamy do gara z liśćmi laurowymi i zielem angielskim, zalewamy wodą i gotujemy do miękkości. Ugotowane warzywa miksujemy na możliwie gładką konsystencję, łączymy z bulionem warzywnym i zabielamy mlekiem z mąką (najlepiej wlewać przez sitko, żeby nie porobiły się grudki). Zupę doprawiamy, serwujemy z grzankami i posiekaną natką.

>> tofucznica z pieczarkami

Nigdy do tej pory nie jadłyśmy tofucznicy i nie bardzo byłam przekonana do tego pomysłu właściwie nie wiem czemu...bo wyszła przepyszna, smakowo powala na kolana, może to zasługa curry? a może to to domowe tofu? a może sama nie wiem...

> ok 25 deko pieczarek
> 2 małe fioletowe cebulki
> 250 do 300 gramów tofu
> oliwa
> curry
> sól
> pieprz ziołowy
> sos sojowo grzybowy
> olej sezamowy

Cebulki siekamy drobno i wrzucamy na rozgrzaną oliwę kiedy już delikatnie się zrumienią dodajemy pokrojone w cienkie plasterki pieczarki i dusimy. Tofu rozdrabniamy widelcem, wrzucamy na patelnię, dodajemy odrobinę sosu sojowego i oleju sezamowego, łyżeczkę curry, sól, pieprz. Mieszamy wszystko dokładnie, podajemy razem z grzankami.

>> makaron z brokułami

Jeden z moich ulubionych sposobów na szybki makaron. Z brokułami ostrą papryką i pomidorami idealnie nadaje się na chłodniejsze ostatnio dni. Kiedy robiłam go pierwszy raz ciarki mi po plecach przeszły, bo zapach czosnku i papryki na gorącej oliwie makabrycznie przypominał mi jedzonego w dzieciństwie pieczonego kurczaka... na szczęście brokuł go w smaku ani naturze swojej nie przypomina :)

> brokuły - paczkę mrożonych bądź 2 świeże
> 5 ząbków czosnku
> 2 puszki pokrojonych pomidorów
> oliwa
> ostra papryka
> sól
> makaron pełno ziarnisty średniego kalibru

Makaron gotujemy al dente w osolonej wodzie. Podzielony na różyczki brokuł blanszujemy, nadgniecione ząbki czosnku w skorupkach wrzucamy na zimną oliwę, gdy lekko się rozgrzeje dodajemy ostra paprykę - wedle uznania i możliwości, my dodajemy tak około 2 łyżek. Kiedy olej jest już mocno rozgrzany wrzucamy brokuły i mieszamy, tak aby ostry sos dostał się między "kwiatuszki" brokuła, dodajemy pomidory, dusimy wszystko jeszcze do 5 minut. Ważne jest aby brokuł nie był zbyt długo poddawany obróbce cieplnej, bo zrobi się z niego zielona maź i uciekną wszystkie witaminy.

>> warzywne ciasteczka z okary

Okara nazywana także unohana lub kirazu to produkt uboczny z produkcji mleka sojowego, czyli ugotowane, bardzo drobno zmielone ziarna soi. Z 350 gramów ziarna soi uzyskałam około 3 szklanek okary. Ma ona 9 razy więcej protein i 32 razy więcej błonnika niż tofu... Można ją wykorzystać do kotletów, zup, zapiekanek, ciast, co nam tylko fantazja lub sieć podpowie :) mi bardzo spodobał się przepis SusanV na okara "crab" cakes. Po nieznacznym uproszczeniu i powiększeniu proporcji, wygląda on mniej więcej tak:

> 3 szklanki okary
> szklanka płatków owsianych
> mały seler
> 2 pietruszki
> 4 marchewki
> 2 czerwone papryki
> 2 czerwone cebule
> natka pietruszki
> pieprz ziołowy
> sól
> sos sojowo grzybowy

Wszystkie warzywa oprócz cebuli trzemy na grubej tarce, cebulę drobno siekamy. Wrzucamy wszystkie warzywa na rozgrzaną suchą patelnię i dusimy przez 5 do 10 minut. Okarę, warzywa i płatki owsiane, natkę pietruszki i przyprawy mieszamy, zostawiamy na około 15 minut aby sobie "odpoczęły". Z masy warzywno okarowej formujemy coś na kształt ciasteczek (o średnicy 5 centymetrów) i układamy je na blasze wyłożonej pergaminem, pieczemy w temperaturze 180 stopni po piętnaście minut z każdej strony. Mogą być na ciepło lub na zimno, solo, lub z sosem, w kanapkach, lub dodatek do sałatek...

>> sojonez

Jako że ostatnio zrobiłyśmy całkiem sporo mleka sojowego, pomyślałam że może by tak zrobić sojonez. Doskonały przepis na majonez z mleka sojowego autorstwa moli monster znalazłam na puszce. Wyszedł wspaniały, o smaku zupełnie majonezowym ale bez majonezowej ciężkości, sprawdza się na chlebie, w sałatkach, oraz jako składnik sosików :)

> szklana mleka sojowego
> łyżka octu
> łyżka musztardy
> 2 szklanki oleju
> sól
> pieprz ziołowy

Mleko sojowe wraz z octem i przyprawami miksujemy, po chwili mleko nabiera konsystencji rzadkiej piany wtedy dodajemy musztardę ciągle miksując. Po około 10 minutach ciągle miksując zaczynamy dodawać olej, należy go lać bardzo powoli, bardzo cienkim "ciurkiem". Miksujemy jeszcze około 15 minut, powinien nabrać konsystencji nieco lżejszej niż majonez, gotowy schładzamy w lodówce.

>> mleko sojowe i tofu

Przemieniłam się w sojową krowę, produkując całkiem pokaźne ilości mleka sojowego, a przy okazji okary i tofu. Za pierwszym razem korzystając z przepisu kuchareczki, przy robieniu tofu użyłam soku z cytryn, dzięki czemu tofu zyskało bardzo cytrynowy smak... co nie do końca było tym czego chciałam. Postanowiłam więc poszperać w necie i na półce z książkami, i poszukać jakiś wskazówek. Zachowując proporcje Kuchareczki co do wody i soi, według przepisu na tofu z "Odnowy na talerzu" postanowiłam użyć soli gorzkiej zamiast soku z cytryn, oraz śladem Lolo z VeganYumYum namoczoną soję pozbawiłam łupinek (trochę pracochłonne ale myślę że warto).

finalna wersja przepisu na tofu:

> 350 gram soi
> 10 gram gorzkiej soli
> woda

Soję płuczemy i namaczamy dzień wcześniej, tak aby moczyła się minimum 12 godzin. Namoczoną płuczemy i łuskamy (łuskając ręcznie, jedząc śniadanie, pijąc herbaty i wyglądając przez okno zajęło nam to około półtorej godziny) następnie dolewamy do niej 3 szklanki wody i miksujemy, na gładką masę.

W między czasie w dużym garnku zagotowujemy 10 szklanek wody, gdy zawrzy wlewamy do niej masę ze zmiksowanej soi i wody, gotujemy na wolnym ogniu. Kiedy podniesie się piana z wrzenia skrapiamy ja zimną woda aż opadnie, powtarzamy trzykrotnie, po czym zdejmujemy z ognia. Przecedzamy przez sito wyłożone gazą bądź tetrą. To co zostanie na sicie to okara, a to co w garnku to mleko :)



Mleko na tofu zagotowujemy, w drugim garnku przygotowujemy roztwór z soli gorzkiej (można dostać w aptece, podobno doskonały środek przeczyszczający, hihi) i szklanki letniej wody. Gorące mleko o temperaturze ok. 85 stopni wlewamy do garnka z roztworem i zostawiamy w spokoju przez 5 minut, nie mieszamy nie trzęsiemy tylko patrzymy, albo i nie. W garnku powinna powstać serwatka i twarożek tofu. Tofu przekładamy na sito wyłożone gazą, odsączamy z nadmiaru wody a następnie obciążamy, na przykład naczyniem z wodą, po godzinie jest gotowe twarde tofu , jeżeli chcemy aby tofu było bardziej miękkie zostawiamy pod obciążeniem krócej.


Więcej zdjęć z przebiegu procesu robienia tofu dorzucę w ciągu weekendu kiedy to znowu będę je znowu robić :)

>> cukinki duszone

Kolejny z pestowych przepisów, takie niezwykle proste i zarazem niezwykle wykwintne danie na późne lato - jesień, bardzo warzywne i aromatyczne. Pasuje do kaszy lub brązowego makaronu, ale równie dobre jest z razowcem lub czapati.

> 3 cukinie
> 2 czerwone cebule
> 3 marchewki
> 2 pietruszki
> papryka
> 5 ząbków czosnku
> pasata (pomidorowa)
> pieprz ziołowy
> papryka ostra
> oregano
> estragon
> bulionu warzywnego (taki z kostki albo uprzedni ugotowany)


Cebulę kroimy w kostkę i wrzucamy na oliwę, po chwili dodajemy pokrojone w plasterki marchewki, pietruszki oraz papryki. Dusimy wszystko przez minut parę na lekkim ogniu, następnie dodajemy cukinie, powinny być takie dosyć szczupłe i w całości, ale mogą byc tez troszkę większe przekrojone w zdłurz, jak widać na zjeciach ;) Wszystko zalewamy bulinem warzywnym, tak aby warzywa były lekko przykryte, przyprawiamy sola i pieprzem. Dusimy wszystko aż do momentu gdy wszystko będzie miękkie ale ciągle jedrne, wtedy dololweamy pasatę, oregano i estragon, dusimy jeszcze 3 minuty... i juz jest :)

:3

>> tak zwana szybka kanapka

rocket tofu sammich :)


Kanapka z rukolą, smażonym tofu i pomidorem na chlebie razowym :) powstała pod wpływem pewnego przepisu na tofu sandwicha na VeganYumYum.

> chleb razowy
> pomidor
> rukola
> tofu
> sos sojowo - grzybowy
> olej sezamowy
> oliwa

Tofu kroimy w dosyć cienkie plastry, marynujemy w mieszance sosu sojowego z odrobiną oleju sezamowego(marynujemy minimum pół godziny, a najlepiej na cała noc). Chleb opiekamy w tosterze albo piekarniku, w tym czasie smażymy tofu na gorącej oliwie, tak aby miało delikatnie spieczoną skórkę. Na opieczony chlebek kładziemy sporą garść rukoli, gorące tofu i pomidora oraz jeszcze jedną kromkę opieczonego chleba,kroimy po skosie (bo tak smakuje lepiej) zjadamy....

>> warzywka pieczone

Jakoś mi ostatnio wpadły w oko dwa selery przycupnięte na szafce i pomyślałam sobie że może by tak zrobić coś prostego i selerowatego. Aby wydobyć z nich głębie i możliwości postanowiłam go upiec - dla towarzystwa z marchewkami.


> 2 selery, małe takie
> 3 marchewki
> oliwa
> oregano
> estragon
> pieprz ziołowy
> sól

Selera i marchewkę obieramy i kroimy w duże plastry, maczamy w miksturze z oliwy i przypraw i wkładamy do gorącego piekarnika na 20 do 30 minut. Esencja smaku, doskonałe zarówno na ciepło jak i na zimno.

>> supersojburger

Jak już wspomniałam zaczęły się zajęcia i pół dnia spędzamy w szkole. W zamian za późne i długie śniadania, czasem pracochłonne obiady pojawi się ( mamy taką nadzieję) więcej wartościowych śniadań - też takich które można ze sobą zabrac do szkoły, szybkich obiadów... zresztą zobaczymy jak wyjdzie to w praktyce :) Na razie przetestowałyśmy supersojburgera:

> bułka pełno ziarnista ( w tym wypadku kornelka )
> pomidor
> ser żółty
> świeży szpinak
> kotlet sojowy
> majonez
> musztarda

Musztardę i majonez mieszamy w proporcjach pół na pół. Przekrojoną bułkę opiekamy lekko w piekarniku lub tosterze, smarujemy cieniutką warstwą sosiku musztardowo - majonezowego, na to kładziemy plaster sera żółtego. Kotleta przekrojonego wzdłuż (tak aby nie był za gruby) kładziemy na ser, na to kapkę sosiku, kilka liści świeżego szpinaku i plastry pomidora. I tadam! mamy super bułę z kotletem, warzywkami i serem :)

Kotlety sojowe zrobiłyśmy w większej ilości na obiad dzień wcześniej tak żeby miec "materiał" do burgerów. Przepis jest to trochę pracochłonny ale myślę, że warto, bo są znakomite:

> szklanka soi
> 1 jajko
> łyżka mąki ziemniaczanej
> mała cebulka
> natka pietruszki
> olej
> sól, pieprz
> cząber albo kminek

Soję namaczamy dzień wcześniej z odrobiną cząbru lub kminku, przynajmniej 12h. Po czym gotujemy w wodzie w której się moczyła do miękkości - ok. 1 godziny, odcedzamy odlewając sobie trochę wody z gotowania. Cebulkę siekamy i złocimy na gorącym tłuszczu, natkę siekamy. Soję miksujemy, dodajemy jajko, cebulkę, natkę, mąkę i przyprawy. Jeżeli masa jest za gęsta możemy dolać trochę wody z gotowania do uzyskania odpowiedniej konsystencji. Lepimy kotlety i obtaczamy w bułce tartej, smażymy na dobrze rozgrzanym oleju.

>> tłuczone ziemnioki w skorupkach :)

Smashed potatoes


Przepis pochodzi z pewnej amerykańskiej książki kucharskiej dla dzieci - naszej ulubionej przez długi czas. Jest to właściwie purée z ziemniaków w skórce, a że cała rodzina przepada zarówno za dobrym purée jak i ziemniakami w mundurkach jest to idealne dopełnienie obiadu.

> ziemniaki
> 2 małe cebule
> oliwa
> 2 łyżki masła
> ok. 3 - 4 łyżek mleka lub śmietany
> sól
> pieprz ziołowy

Ziemniaki myjemy bardzo dokładnie - właściwie szorujemy szczotką, kroimy na połowę i gotujemy w posolonej wodzie. Cebulę kroimy drobno i wrzucamy na gorącą oliwę, smarzymy aż stanie się złocista z przypieczonymi brzegami. Kiedy ziemniaki będą miękkie odcedzamy je dokładnie i odparowujemy, dodajemy masło, mleko i pieprz ziołowy. Ubijamy je dosyc dokładnie, dodajemy cebulkę. Najlepsze są mocno doprawione pieprzem ziołowym i szybko podane na stół.

>> pleśniak

W środę zaczęły się zajęcia i w tym całym zamieszaniu szkolno - końcowo wakacyjnym nie bardzo był czas żeby siedzieć przed kompem, wiec nazbierało się trochę przepisów i zdjęć z poprzedniego tygodnia .... Najpierw był pleśniak. Jako że robiłyśmy powidła śliwkowe, wpadłam na pomysł aby zrobić jakieś ciasto z powidłami. Padło na pleśniak bo taki dobry, taki prosty i tani, i tak łądnie się nazywa, i chyba sto lat temu robiłam je ostatnio.

ciasto:
> 3 szklanki mąki
> 1/2 szklanki cukru
> 1 kostka margaryny
> 5 żółtek
> 3 łyżeczki proszku do pieczenia
> 2 łyżki kakao

> powidła śliwkowe

bezo - piana:
> 5 białek
> 1 szklanka cukru

Mąkę siekamy z tłuszczem, dodając cukier, żółtka i proszek do pieczenia. Szybko zagniatamy ciasto, dzielimy je na pół, a jedna z połówek jeszcze na pół, do jednej z mniejszych dodajemy kakao, wkładamy wszystkie części na pół godziny do zamrażalnika.
Największą częścią ciasta wykładamy blachę (posmarowaną tłuszczem i wysypaną tartą bułką lub mąką razową) na grubość ok. 1/2 cm, na to kładziemy powidła (ilość według uznania), na to ścieramy kakaową część ciasta. Białka ubijamy z cukrem na gładką, błyszczącą, "twardą" pianę, którą wykładamy na już ułożone warstwy, na końcu ścieramy ostatnią część ciasta. Pieczemy w 180 stopniach na ciemnozłoty kolor.
Dobra też jest opcje z dżemem z czarnych porzeczek, ważne aby dżem był lekko kwaskowy bo inaczej wyjdzie straszny ulepek.