Ponad rok minął od kiedy podzieliłyśmy się z wami przepisem. I mimo tak długiej ciszy, nie zapominacie o pieczokach.
Chyba więc pora na reaktywację :)
W ramach usprawiedliwienia napisze tylko że jedna połowa pieczok na stałe zamieszkała w Mexico City, z kolei druga po tym jak udało jej się jakoś w końcu wydostać z dziwnego zawinięcia czasowego, zajmuje się głównie jazda na rowerze...
Mimo wszelakich przeciwności losu, a również faktu że wspólne gotowanie na tak dużą odległość może okazać się skomplikowane, postaramy się tu wrzucać przepisy w miarę systematycznie :)
A teraz o fasoli. Przepis pojawił się wiosna na blogu Davida Lebovitza, ten z kolei zaczerpnął go z niesamowitej książki nie mniej niesamowitego Yotama Ottolenghi. W oryginale użyty jest sumak, o którym zawsze zapominam, ale jego kwaskowy smak można zastąpić większa ilością szczawiu i soku z cytryny, papryka doda pikanterii ;)
300g (bądź dwie puszki) białej drobnej suchej fasoli,
szczypta kminku i cząbru
1 wiązka dymki, takiej drobno-cebulkowej
2 dorodne wiązki szczawiu
1 główka czosnku
sól
150 gram sera feta
2 łyżeczki papryki - dałam piment d'espelette czyli baskijską papryczkę
pół cytryny
1/4 szklanki oliwy
4 łyżki masła lub ghee
---- dla 4 osób
Namoczoną ( przynajmniej 12 godzin ) fasolę gotujemy na wolnym ogniu razem z kminkiem i cząbrem, aż do momentu kiedy będzie miękka ale ciągle jędrna.
Jeżeli korzystamy z puszkowanej dokładnie ja płuczemy i odsączamy.
Na patelni (jak największej) rozgrzewamy olej i masło i wrzucamy fasolki ( lepiej sprawdza się opcje z własnoręcznym gotowaniem, bo po pierwsze mniej ma konserwantów, a po drugie puszkowana jest raczej miękka co grozi powstaniem ciapy). Dobrze jeżeli pokryją warstwą całą patelnię, bo w tedy każda z nich ma szansę pokryć się chrupiąca przezroczysto-złocista skórką, jeśli patelnia jest zbyt mała złocimy je na kilka tur. Szczaw płuczemy i kroimy w grube paski, zieloną cześć dymki kroimy w około 5 centymetrowe kawałki a białe w kostkę. Podrumienione fasolki ściągamy z patelni i na pozostający na niej tłuszcz wrzucamy dymkę i chwile dusimy, następnie dodajemy fasolę i na końcu szczaw. Mieszamy i ściągamy z ognia zanim ze szczawiu zrobi się szlam (czyli dosyć szybko).
Studzimy do temperatury otoczenia i dodajemy pokrojoną w kostkę fetę, sok z cytryny, paprykę i sól. Najlepiej smakuje od razu po wymieszaniu, razem z pitą czy innym płaskim chlebkiem. kiedy ukrop z nieba leci zastąpi obiad :) p y c h o t a
